โป๊ปชี้ “น้ำตาคือภาษาสื่อความหมาย ในเวลาที่คำพูดหมดความหมาย อย่าอายที่จะร้องไห้ออกมา”

• โป๊ป เลโอ ที่ 14 ทรงชี้ เมื่อคำพูดไร้ความหมาย “น้ำตาคือภาษา” ที่ทำให้เราเห็นพระเยซู ดังนั้น อย่าอายที่จะร้องไห้ออกมา

• ทรงย้ำ การให้อภัยคือ “อิสรภาพขั้นสูงสุด” ความเจ็บปวดจะต้องไม่ก่อให้เกิดความรุนแรง และความรุนแรงไม่ใช่คำตอบสุดท้าย 

• ทรงสอน การให้อภัยคนที่ทำผิดต่อเรา ทำให้เราได้สัมผัสถึงอาณาจักรของพระเจ้าบนแผ่นดินนี้

ช่วงเย็นวันจันทร์ที่ 15 กันยายนที่ผ่านมา พระสันตะปาปา เลโอ ที่ 14 ทรงเป็นประธานในพิธีตื่นเฝ้าภาวนาสำหรับปีศักดิ์สิทธิ์แห่งการปลอบโยน (Jubilee of Consolation) ท่ามกลางผู้มาร่วมพิธีกว่า 9,000 คน ภายในมหาวิหารนักบุญเปโตร 

พิธีนี้จัดขึ้นเป็นพิเศษให้กับคนที่ต้องเผชิญกับความยากลำบาก การสูญเสีย และความทุกข์ทรมาน สำหรับบทเทศน์ประจำพิธี Pope Report สรุปใจความสำคัญให้ดังนี้

1. เมื่อคำพูดไร้ความหมาย “น้ำตาคือภาษา” ที่ทำให้เราเห็นพระเยซู

พระสันตะปาปาเริ่มต้นด้วยการยอมรับว่า ในสถานการณ์ที่เจ็บปวดอย่างลึกซึ้ง หลายครั้งที่คำพูดต่างๆ ดูไร้ความหมาย แต่ยังมีอีกภาษาหนึ่งที่สำคัญ นั่นคือ “น้ำตา” ที่เป็นสื่อความหมายแทนคำพูดได้

“น้ำตาคือภาษาที่แสดงออกถึงความรู้สึกอันลึกซึ้งของหัวใจที่บาดเจ็บ น้ำตาคือเสียงร้องอันเงียบงันเพื่อขอความเมตตาสงสารและการปลอบโยน เราอย่าอายที่จะร้องไห้ออกมา”

จากนั้น พระสันตะปาปาองค์ที่ 267 ของศาสนจักรคาทอลิก ทรงอ้างอิงถึงคำสอนของ พระสันตะปาปา ฟรานซิส เกี่ยวกับน้ำตาของมารีอา มัดดาเลนา ที่ว่า “‘มีบางครั้งในชีวิตของเราที่น้ำตาเป็นเหมือนแว่นตาที่เราใช้มองเห็นพระเยซู’ นี่คือท่วงทำนองในชีวิตที่น้ำตาช่วยเตรียมตัวให้เราเห็นพระเยซู” 

2. จากคำถามที่โดดเดี่ยวสู่คำภาวนาที่สร้างสะพานสู่สวรรค์

พระสันตะปาปาทรงกล่าวถึงคำถามที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เมื่อเผชิญหน้ากับความทุกข์ “เหตุใดจึงมีความชั่วร้ายมากมายเช่นนี้” โดยทรงอ้างอิงถึงการแสวงหาคำตอบของนักบุญออกัสติน พระองค์เตือนว่าความคิดที่ทำให้เราโดดเดี่ยวและสิ้นหวังนั้นเป็นอันตรายอย่างแท้จริง

“จะเป็นการดีกว่าที่จะเปลี่ยนคำถามของเราให้เป็นการวิงวอน การคร่ำครวญ และการทูลขอเพื่อความยุติธรรมและสันติสุขที่พระเจ้าได้ทรงสัญญาไว้กับเรา ด้วยวิธีนี้เอง เราจะสร้างสะพานไปสวรรค์ แม้ในยามที่ดูเหมือนว่าเราจะไม่ได้รับคำตอบใดๆ ก็ตาม” พระสันตะปาปาแบ่งปัน

3. การให้อภัยคืออิสรภาพสูงสุด และเป็นการลิ้มรสล่วงหน้าถึงอาณาจักรพระเจ้า

พระสันตะปาปาทรงชี้ว่า คำตอบของความชั่วร้ายและความรุนแรงพบได้ในการให้อภัย ซึ่งเป็นอิสรภาพที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

“ความเจ็บปวดจะต้องไม่ก่อให้เกิดความรุนแรง และความรุนแรงไม่ใช่คำตอบสุดท้าย เพราะความรุนแรงจะถูกเอาชนะด้วยความรักซึ่งรู้วิธีที่จะให้อภัย ความรุนแรงที่เกิดไม่สามารถถูกลบเลือนไปได้ แต่การให้อภัยต่อคนที่ทำผิดต่อเราคือการลิ้มรสล่วงหน้าถึงอาณาจักรของพระเจ้าบนแผ่นดินนี้”

4) เราจะเจ็บปวดร่วมกัน และเรามั่นใจว่า พระเจ้าจะดลใจให้เกิด “ผู้สร้างสันติ” อย่างแน่นอน

พระสันตะปาปาได้เชื่อมโยงความเจ็บปวดส่วนตัวเข้ากับ “ความเจ็บปวดร่วมกันในยุคสมัยของเรา” ซึ่งประชากรจำนวนมากถูกบดขยี้ด้วยน้ำหนักของความรุนแรง ความหิวโหย และสงคราม

“เสียงร้องอันยิ่งใหญ่นี้ท้าทายให้เราภาวนา ท้าทายเราให้ลงมือทำเพื่อยุติความรุนแรงทั้งปวง และนำสันติภาพมาสู่ผู้ที่ทนทุกข์ การปลอบโยนที่แท้จริงที่เราต้องมอบให้แก่คนรอบข้างคือการแสดงให้เห็นว่าสันติภาพนั้นเป็นไปได้” 

“แม้โลกจะเต็มไปด้วยความหยิ่งยโส แต่เรายังคงมั่นใจว่าพระเจ้าจะดลใจให้เกิด ‘ผู้สร้างสันติ’ ผู้ซึ่งจะใช้หัวใจและสองมือของตนปลอบประโลมผู้ที่เจ็บปวดและโศกเศร้า และเราจะร่วมใจกัน ดังที่พระเยซูทรงสอนเรา ขอให้ประกาศก้องด้วยความเชื่อมั่นที่ยิ่งใหญ่กว่าเดิมว่า ‘ขอให้พระอาณาจักรจงมาถึง’” พระสันตะปาปา ตรัสปิดท้าย

Source:

- https://www.vatican.va/content/leo-xiv/en/homilies/2025/documents/20250915-omelia-giubileo-consolazione.html