โป๊ปสอนเยาวชน อย่าเป็นนักวิจารณ์บนโซฟา นั่งพูดไปเรื่อย แต่ไม่เสนอวิธีแก้ไข

• โป๊ปฟรานซิส สอนเยาวชน อย่าทำตัวเป็นนักวิจารณ์บนโซฟา พูดไปเรื่อย แต่ไม่เสนอวิธีแก้ไข ถ้ากล้าวิจารณ์คนอื่น ก็ต้องกล้าให้คนอื่นวิจารณ์เราด้วย แบบนี้ถึงพูดคุยอย่างจริงใจ

• ทรงกระตุ้น เยาวชนต้องกล้าออกจากคอมฟอร์ทโซน ถ้าอยู่แต่ในมุมสบาย ไม่กล้าเสี่ยง เราจะ "อ้วน" ทางความคิด เยาวชนที่ไม่กล้าเสี่ยงทำสิ่งใหม่และกลัวแต่ความผิดพลาด พวกนี้คือคนแก่

• ทรงเตือนสติ จงใช้สื่อ ใช้โทรศัพท์ให้เป็น ไม่ใช่ใช้จนเราตกเป็นทาสของมัน 

• ทรงประทับใจเยาวชนสิงคโปร์ กล้าจัดเสวนาศาสนสัมพันธ์ เพราะจะคุยเรื่องความเชื่อ ก่อนอื่นเราต้อง “เคารพความแตกต่างของกัน” ถ้าวันนี้ เราคุยกันในฐานะเยาวชน อนาคต เราก็จะคุยกันในฐานะผู้ใหญ่ของประเทศด้วย

Photo: Vatican Media

ช่วงสายวันศุกร์ที่ 13 กันยายนที่ผ่านมา พระสันตะปาปา ฟรานซิส เสด็จไปยังวิทยาลัยคาทอลิก จูเนียร์ สิงคโปร์ เพื่อร่วมงานศาสนสัมพันธ์กับเยาวชนจากศาสนาต่างๆ 

หลังจากได้รับฟังการแบ่งปันประสบการณ์ความเชื่อในศาสนาจากผู้แทนเยาวชน พระสันตะปาปาทรงเทศน์สอนพวกเขาใน 3 หัวข้อ ได้แก่ “อย่าเป็นนักวิจารณ์บนโซฟา จงกล้าเสี่ยง และใ้ช้สื่อให้เป็น ไม่ใช่ตกเป็นทาสของสื่อ”

พระสันตะปาปาตรัสว่า “เยาวชนมีความกล้าหาญและชอบแสวงหาความจริง แต่เราต้องระวังไม่ให้ตัวเองเป็น ‘นักวิจารณ์บนโซฟา’ ที่พูดไปเรื่อย การไม่วิพากษ์วิจารณ์อะไรเลยไม่ใช่เรื่องดี แต่พวกลูกต้องสร้างสรรค์ในการวิจารณ์ เพราะมีการวิจารณ์ที่จ้องทำลาย แบบบ่นเยอะๆ แต่ไม่เสนอแนวทางใหม่ๆ พ่อขอถามเยาวชนทุกคนว่า ‘ลูกเป็นนักคิดเชิงวิพากษ์หรือไม่? ลูกกล้าจะวิจารณ์ และลูกกล้าพอที่จะให้คนอื่นวิจารณ์ตัวเองด้วยไหม? นี่คือการสนทนาที่จริงใจระหว่างเยาวชนด้วยกัน”

“เยาวชนต้องกล้าที่จะสร้าง กล้าที่จะก้าวออกจากคอมฟอร์ทโซนของตัวเอง (Comfort Zone - พื้นที่คุ้นชิน) เยาวชนที่เลือกใช้เวลาของตนในความสบายคือเยาวชนที่อ้วนขึ้น มันไม่ใช่อ้วนทางร่างกาย แต่อ้วนทางความคิด นั่นคือเหตุผลที่พ่อบอกเยาวชนว่า ‘จงกล้าเสี่ยง จงก้าวออกไป จงอย่ากลัว’”

“ความกลัวเป็นทัศนคติแบบเผด็จการที่ทำให้พวกลูกเป็นอัมพาต เป็นความจริงที่ว่าเยาวชนมักทำผิดพลาด หลายครั้ง เราทำผิดพลาดเพราะเราเริ่มออกเดินทาง นี่เป็นเรื่องปกติ สิ่งสำคัญคือเราต้องรู้ตัวว่าเราทำผิดพลาด สิ่งใดแย่กว่ากันระหว่างการทำผิดพลาดเพราะเราทำสิ่งใหม่ๆ หรือการไม่ทำผิดพลาดเพราะเราอยู่บ้านเฉยๆ เยาวชนที่ไม่เสี่ยง เยาวชนที่กลัวการทำผิดพลาดคือคนแก่ พวกลูกเข้าใจไหม” 

“พ่ออยากถามพวกลูกว่า ‘การใช้สื่อ ใช้โทรศัพท์ ดีหรือไม่’ เยาวชนที่ไม่ใช้สื่อเป็นอย่างไร เขาปิดกั้นตัวเอง แล้วเยาวชนที่ตกเป็นทาสของสื่อล่ะ พวกเขาเป็นอย่างไร? พวกเขาหลงทาง เยาวชนทุกคนควรใช้สื่อ แต่ใช้ในลักษณะที่ช่วยให้เราก้าวไปข้างหน้า ไม่ใช่ใช้ในทางที่ทำให้เราเป็นทาส”

“หนึ่งในสิ่งที่ทำให้พ่อประทับใจมากที่สุดเกี่ยวกับเยาวชนสิงคโปร์ก็คือความสามารถของพวกลูกในการเสวนาศาสนสัมพันธ์ นี่เป็นสิ่งสำคัญมาก … การเสวนาศาสนสัมพันธ์ในกลุ่มเยาวชนต้องใช้ความกล้าหาญ พวกลูกควรมีความกล้าที่จะก้าวไปข้างหน้าและเสวนากัน สิ่งที่ช่วยได้มากคือความเคารพ … เราทุกคนมีข้อจำกัดบางประการ แม้แต่ตัวพระสันตะปาปาก็มีเช่นกัน ดังนั้น เราต้องเคารพความบกพร่องของผู้อื่น นี่เป็นสิ่งสำคัญ การเสวนาศาสนสัมพันธ์สร้างขึ้นบนความเคารพต่อผู้อื่น นี่เป็นสิ่งสำคัญมาก”

“การสนทนากันเป็นการสร้างเส้นทางและนำเราไปข้างหน้า ถ้าลูกสนทนากันในฐานะเยาวชน ลูกก็จะสนทนากันในฐานะผู้ใหญ่ด้วย พ่ออยากบอกพวกลูกเกี่ยวกับบางอย่างในประวัติศาสตร์ นั่นคือ ในประวัติศาสตร์ของการปกครองแบบเผด็จการ สิ่งแรกที่เกิดขึ้นคือตัดการสนทนา”

“ความปรารถนาของพ่อคือให้ลูกๆเยาวชนก้าวไปข้างหน้าด้วยความหวัง และไม่ถอยหลัง จงกล้าเสี่ยง มิฉะนั้น ลูกจะอ้วนขึ้น และในอนาคต เมื่อลูกไม่ใช่เยาวชนอีกต่อไป แต่ลูกกลายเป็นผู้สูงอายุและเป็นคุณปู่คุณย่าคุณตาคุณยาย จงสอนสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดแก่ลูกหลานของตัวเองด้วยนะ” พระสันตะปาปาตรัสในตอนท้าย

Source

- https://www.vatican.va/content/francesco/en/speeches/2024/september/documents/20240913-singapore-giovani.html