โป๊ปฟรังซิส: "เศร้าใจเวลาเห็นเยาวชนจ้องเกษียณตัวเอง ตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่น"

สมเด็จพระสันตะปาปา ฟรังซิส ทรงยอมรับ เศร้าใจเวลาเห็นเยาวชนมองหาการเกษียณตัวเองจากการทำงานตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่น เยาวชนพวกนี้ โยนผ้ายอมแพ้ ทั้งที่เกมการแข่งขันจริงๆ ยังไม่เริ่มเลยด้วยซ้ำ ทรงชี้ ความเมตตาคือสิ่งที่อยู่บนใบหน้าของเยาวชน หัวใจที่เมตตาจะทำให้เราก้าวออกจากตัวเองและไปช่วยเหลือคนอื่น ทรงสอน ชีวิตของเราจะเป็นเหมือนมาร์ธาและมารีอา เราจะยุ่งกับหน้าที่การงานและความรับผิดชอบ แต่ขณะเดียวกัน เราต้องมีเวลาให้พระเจ้าและให้พระองค์เข้ามาในชีวิตเราด้วย

ช่วงเย็นวันพฤหัสบดีที่ 28 กรกฎาคมที่ผ่านมา สมเด็จพระสันตะปาปา ฟรังซิส ประทับรถรางไฟฟ้าจากบ้านพักพระอัครสังฆมณฑลของคราครูฟ ไปยังสวนสาธารณะโบลเนีย เพื่อร่วมพิธีต้อนรับพระสันตะปาปาในงานเยาวชนโลก โดยผู้โดยสารที่ร่วมขบวนรถรางไปกับพระสันตะปาปา ก็คือ บรรดาผู้พิการที่ได้รับเกียรตินั่นเอง

สำหรับบทสอนแบ่งปันเยาวชนในวันนี้ พระสันตะปาปาตรัสว่า

- ในที่สุด พวกเราก็มาอยู่ร่วมกันจนได้! ต้องขอบคุณความคิดริเริ่มของสมเด็จพระสันตะปาปา จอห์น ปอล ที่ 2 ที่มีต่อการจัดงานชุมนุมเยาวชนและให้โอกาสแบบนี้เกิดขึ้น ตอนนี้ พระองค์ (พระสันตะปาปา จอห์น ปอล ที่ 2) อยู่บนสวรรค์ พระองค์อยู่กับเราและมองเรา วันนี้ บรรดาเยาวชนมาจากหลายชาติ วัฒนธรรม และภาษา แต่ทุกคนเป็นหนึ่งเดียวกันในความชื่นชมยินดีที่มีต่อพระเยซูผู้ประทับอยู่ท่ามกลางเรา

- สมัยเป็นพระสังฆราช พ่อเรียนรู้ว่า ไม่มีสิ่งใดที่งดงามไปกว่าการได้เห็นความกระตือรือร้น การอุทิศตน และเห็นพลังที่มีอยู่ในตัวเยาวชน เมื่อพระเยซูมาสัมผัสจิตใจของเยาวชน เขาคนนั้นจะพบแต่สิ่งดีๆ มันน่าตื่นเต้นมากที่ได้ฟังตัวแทนของพวกลูกมาแบ่งปันความฝัน คำถาม และความร้อนใจต่อคนที่พูดว่า สิ่งต่างๆ ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้

- สำหรับตัวพ่อเอง นี่คือของขวัญจากพระเจ้าเลยนะกับการที่พ่อได้มาเห็นพวกลูกทุกคน ได้มาเรียนรู้ และพยายามสร้างการเปลี่ยนแปลงให้ได้ วันนี้ พระศาสนจักรก็เฝ้ามองมาที่ลูกและต้องการจะเรียนรู้จากลูกเช่นกัน

- ความเมตตาคือสิ่งที่อยู่บนใบหน้าของเยาวชน เพราะหัวใจที่เมตตาได้รับแรงบันดาลใจให้ก้าวออกจากมุมสุขสบายในชีวิต หัวใจที่เมตตาสามารถก้าวออกไปพบกับคนอื่น พร้อมจะโอบกอดทุกคน หัวใจที่เมตตาสามารถเป็นที่พักพิงให้กับคนที่ไม่มีบ้านให้พักอาศัย นี่คือความอ่อนโยนและรู้สึกเป็นทุกข์ไปกับคนที่ทุกข์ร้อน หัวใจที่เมตตาสามารถแบ่งปันอาหารให้กับผู้หิวโหยและต้อนรับผู้อพยพลี้ภัยทุกคน

- พ่ออยากแบ่งปันว่า มันเจ็บปวดมากที่ต้องพบกับเยาวชนที่มองหาการเกษียณอายุตั้งแต่เนิ่นๆ พ่อกังวลมากเมื่อเห็นเยาวชนเหล่านี้โยนผ้าแล้วบอกพอแล้ว พวกเขายอมแพ้ตั้งแต่เกมยังไม่เริ่มแข่ง การทำแบบนี้ทำให้ชีวิตไม่มีความหมาย ลึกลงไปกว่านั้น มันจะทำให้เยาวชนคนนั้นเบื่อชีวิต นอกจากนี้ ยังเป็นเรื่องเศร้าที่ต้องเห็นเยาวชนหลายคนเสียเวลาไปกับการดำเนินชีวิตซึ่งแสวงหาความตื่นเต้นจากทางเดินสายมืดแบบผิดๆ คนที่เลือกเส้นทางเดินแบบนี้ ต้องจ่ายค่าเสียหายราคาแพงเมื่อถึงตอนจบ

- ดังนั้น เยาวชนต้องแสวงหาการเติมเต็มให้ชีวิต การเติมเต็มนี้ไม่ใช่การแสวงหาวัตถุสิ่งของ แต่ต้องเป็นการแสวงหาตัวบุคคลซึ่งก็คือพระเยซูคริสต์ พระองค์สามารถมอบความหมายแท้จริงในชีวิตให้กับเรา พระองค์สามารถทำให้เราก้าวไปข้างหน้า มองให้สูงและกล้าที่จะฝันถึงแต่สิ่งดี

- พระวรสารที่เราได้ฟังเมื่อครู่นี้เป็นเหตุการณ์ที่พระเยซูเสด็จไปที่บ้านของมาร์ธาและมารีอา คนหนึ่งเตรียมงานต้อนรับพระเยซู อีกคนมานั่งฟังพระเยซู ถ้าเป็นพวกเราแล้ว เราจะเลือกอย่างไร พ่อจะบอกว่า งานและความรับผิดชอบจะทำให้เราเป็นเหมือนมาร์ธาที่ยุ่งตลอดเวลา แต่เราก็ต้องเป็นเหมือนมารีอา ที่พร้อมมีเวลาว่างให้พระเจ้าเสมอ และกล้าที่จะให้พระองค์เข้ามาในชีวิต

- พวกลูกต้องการชีวิตที่ดีพร้อมไหม ลูกเริ่มต้นสร้างมันได้ด้วยการเปิดตัวเอง เพราะความสุขจะได้รับการหว่านเมล็ดพันธุ์และจะผลิดอกออกผลเป็นความเมตตา นี่คือคำตอบที่พ่ออยากบอกกับลูกทุกคน

- เอาล่ะ ขอให้เราวอนขอพระเจ้า โปรดประทานความเมตตามายังเรา ขอให้เราสร้างสะพานและทำลายกำแพงลงมา ขอให้เราออกไปช่วยเหลือผู้ยากไร้ คนตกทุกข์ได้ยาก คนที่ถูกทอดทิ้ง และคนที่ไม่สามารถหาความหมายให้ชีวิต