โป๊ปฟรังซิส: "การที่ครูได้เงินเดือนต่ำมาก สะท้อนว่าสังคมให้คุณค่าการศึกษาเช่นไร"

สมเด็จพระสันตะปาปา ฟรังซิส ทรงชี้ ครูเป็นหนึ่งในอาชีพที่ได้เงินเดือนต่ำสุดในสังคม สิ่งนี้สะท้อนให้เห็นว่าสังคมให้คุณค่ากับการศึกษามากน้อยเพียงใด ทรงเตือน ความผิดพลาดครั้งใหญ่สุดของครูก็คือการสอนให้เด็กอยู่แต่ในพื้นที่ของตนเอง ยึดติดกับตัวเอง และยึดติดกับความสุขสบาย ทรงย้ำ การศึกษาคาทอลิกต้องไม่กีดกันคนยากจน เราต้องก้าวออกจากโรงเรียนฐานะร่ำรวยและปานกลาง และไปช่วยเหลือเด็กนักเรียนยากจน ทรงสอน ในฐานะที่เคยเป็นครูเหมือนกัน ครูต้องอย่าเข้มงวดจนลืมคิดถึงหลักความเป็นมนุษย์

ช่วงสายวันเสาร์ที่ 21 พฤศจิกายนที่ผ่านมา สมเด็จพระสันตะปาปา ฟรังซิส ทรงต้อนรับผู้เข้าร่วมการประชุมนานาชาติของสมณกระทรวงเพื่อการศึกษาคาทอลิก ซึ่งมาเข้าเฝ้าภายในหอประชุมเปาโล ที่ 6 นครรัฐวาติกัน

โดยวันนี้ พระสันตะปาปาตรัสให้ข้อคิดพวกเขาว่า

- ทุกวันนี้ ครูอาจารย์คือหนึ่งในผู้ได้รับค่าตอบแทนต่ำที่สุดในสังคม สิ่งนี้บอกเราได้ว่าเราให้คุณค่ากับการศึกษามากน้อยเพียงใด นี่เป็นหนึ่งในอาชีพที่ต้องอุทิศตนทั้งกายและใจเพื่อสร้างคนขึ้นมาให้เปี่ยมด้วยคุณภาพ น่าเศร้ากับความจริงที่เกิดขึ้นเช่นนี้

- ในฐานะที่พ่อเคยเป็นครูอาจารย์ พ่ออยากเตือนสติครูอาจารย์ทุกคนว่า เมื่อใดที่เราเข้มงวดแบบสุดขั้ว เมื่อนั้นมันจะไม่มีความเป็นมนุษยธรรม และถ้าไร้หลักมนุษยธรรม เราจะไม่มีที่ว่างให้กับพระคริสตเจ้าในการอบรมสั่งสอน

- คนที่เป็นครูอาจารย์ต้องเรียนรู้ที่จะกล้าเสี่ยงกล้าตัดสินใจ แต่ต้องเป็นการเสี่ยงแบบมีเหตุผล ไม่ใช่ทำอะไรสุ่มเสี่ยง เราต้องกล้าเสี่ยงกล้าเปลี่ยนแปลง เพื่อให้เด็กนักเรียนของเราเติบโตขึ้น

- นอกจากนี้ พ่ออยากกล่าวถึงการให้การศึกษากับผู้ยากไร้และคนที่อยู่ชายขอบของสังคม มีนักบวชชายหญิงจำนวนมากที่ก่อตั้งโรงเรียนเพื่ออบรมผู้ยากไร้ พวกเขายังคงก้มหน้าก้มตาทำงานโดยยึดมั่นจิตตารมณ์ของตน พ่อขอชื่นชมพวกท่านเหล่านี้จากใจจริง

- พ่อขอย้ำอีกครั้งว่า ต้องไม่มีใคร ย้ำ! ต้องไม่มีแม้แต่คนเดียวที่ถูกกีดกันจากการเรียน จงก้าวออกจากโรงเรียนที่มีฐานะร่ำรวยและปานกลาง และจงก้าวออกไปช่วยเหลือเด็กนักเรียนที่ยากจน เพราะเด็กยากจน เด็กที่ต้องดิ้นรนต่อสู้ และเด็กนักเรียนที่มีบาดแผล สามารถเสริมสร้างสติปัญญาจากประสบการณ์และความช่วยเหลือของครูอาจารย์ที่ดีได้ ตัวอย่างที่ชัดเจนของเรื่องนี้คือนักบุญจอห์น บอสโก

- ความล้มเหลวครั้งใหญ่สุดของครูอาจารย์ก็คือการสอนให้เด็กนักเรียนอยู่ในกำแพง ยึดติดกับตัวเอง และอยู่ในวัฒนธรรมแห่งความสุขสบาย

- สุดท้ายนี้ พ่อขอบคุณทุกท่านบรรดาครูอาจารย์ที่ได้รับรายได้อันน้อยนิด พ่อขอบคุณสำหรับสิ่งที่ท่านได้ทำและอุทิศตนอย่างจริงจัง